خمیر الکترود

خمیر الکترود برای تولید الکترودهای خودپخت پیوسته (الکترود سادربرگ) در کوره های الکتروترمال متالورژی آهنی و غیر آهنی و صنایع شیمیایی استفاده می­شود. الکترودهای سادربرگ (الکترودهای کربنی خودپخت) در کوره‌های قوس الکتریک کاربرد بسیار گسترده ­ای دارند، زیرا فرایند سادربرگ نیاز به تولید الکترودهای گرافیتی در یک مجتمع صنعتی جداگانه را برطرف کرده است. الکترودهای سادربرگ (self-baked) از دو بخش پوسته­ ی فولادی و هسته کربنی تشکیل شده‌ است. هدف استفاده از لایه فولادی، احاطه کردن و دربرداشتن خمیر، پیش از پخته شدن و تامین یک مسیر برای حرکت جریان الکتریکی به درون خمیر می باشد. علاوه ­براین پوشش فولادی استحکام مکانیکی کافی جهت مقاومت در مقابل نیروهای فشاری را فراهم می­کند. زمانیکه خمیر کربنی پخته شود، به دلیل افزایش دمای الکترودها، پوسته فولادی اکسید شده و جریان الکتریکی از طریق کربن پخته شده منتقل می‌شود. مواد تشکیل­دهنده­ ی خمیر الکترود معمولا شامل آنتراسیت کلسینه شده یا پودر زغال سنگ و کک متالورژی و نوعی چسب از جنس قیر قطران زغال سنگ است. این خمیر خام و پخته نشده به شکل بریکت های 0.5تا 1.5 کیلوگرمی پخته نشده یا به صورت قطعات استوانه‌ای شکل، از بالا به درون لوله­ ی فولادی ستون الکترود در کوره­ های قوس الکتریکی (مخصوص ذوب فروآلیاژها) شارژ می‌شود و همانطور که خمیر به سمت پایین ستون الکترود حرکت می کند، افزایش دما باعث ذوب شدن خمیر و در نتیجه پختن (زینتر شدن) بریکت­ های کربنی می­گردد. این خمیر گرافیتی بسته به نیاز مشتری به شکل­ های سیلندر استوانه ­ای، تخم مرغی، بلوک­ های چندضلعی یا بریکت (در ابعاد متوسط تا بزرگ بسته به اندازه‌ الکترود) تولید می شود.